9 Şubat 2015 Pazartesi

BEREN DİLİ

Uzunca bir süredir işaret diliyle anlaşıyoruz seninle artık yavaş yavaş bıdıbıdıbıdılar başladı yaza doğru çözülecek diller sanıyorum :) Artık telefonda babaanneyle dedeyle veya benimle kısacası kiminle konuşursan konuş ' kapı kapı ' diyorsun ve elinde telefon kapıya koşuyorsun güzel kızım aklınca kapıya gel açıyorum demek istiyorsun herhalde :) herhangi bir şey gösterip bunu sana kim aldı Beren ? diye sorunca verdiğin tek cevap ' dede '  :)  Bu günlerde en güzel söyleyebildiğin kelime ise ' kabule ' :) Kabule Berence de tabure demek :) Tabureleri sana gösterip ' Kızım bu ne ? ' diye sorunca bize kabule kabule diyorsun :) 'Beren tabureler nerede? ' diye sorunca da  yerini gösterip 'ordaaaa ' diye işaret ediyorsun. 

 Sorduğumuz bir çok soruya keyfin yerindeyse doğru cevaplar vermeye başladın bile :) 

- Beren'in elleri nerde ? ellerini açıp kapayarak  ordaaaa diyorsun

- Beren'in gözleri nerde ? - Parmağını gözüne sokarak :) veriyorsun bu cevabı 

-Berenin saçı nerede ? Saçlarını çekerek verdiğin cevap bize yetiyor 

- Beren'in kafası nerede - Ellerinle kafana vuruyorsun :) 

- Beren'in ağzı nerede ? - Parmağını yutacak gibi ağzına sokuyorsun :) 

Kulakların ve ayaklarını da doğruca gösterebiliyorsun annecim ama Beren'in burnu nerede diyoruz ve sen birtek bunu bilemiyorsun :) gözlerini ağzını burnunu hepsini bir gösteriyorsun :) 


Babansının sorduğu soruları da doğru cevaplıyor benim güzel kızım :) Genellikle anneanne nerede ? Baba nerede ? Dayı nerede ? gibi sorulara bizleri göstererek -ordaaaaaa demenden anlıyoruz :) Baban peki - Benim kızım nerede ? diyince kendini göstererek ordaaaaa diyorsun yine :) evimizin en büyük neşe kaynağısın güzel kızım iyi ki gelmişsin aramıza :) 


İLK BÜYÜK YARAMAZLIK

Kaleme , kağıda , kitaplara olan merakını oyuncak kitaplarından anlayabiliyoruz. Elimizde kalem görünce almaya çalışıp onları karalamaya başladın bile :) kitapları karalaman neyse de keşke evdeki sandalyeleri de karalamasaydın güzel kızım :) Babaannen mutfaktayken sende salonda bulmuşsun kalemi ve sandalyeyi sonra sanatını konuşturmuşsun işte... Ben eve gelince sandalyeyi görmemle şoka girmem bir oldu tabi :) Neyse.....Umarım bu yaptığımız ilk ve son büyük yaramazlık olur ;) Senin canın sağ olsun da konuştur sanatını ne diyelim...



sandalyemizin hazin sonu :(